Over mij

Hallo! Mijn naam is Jeroen van Werkhoven 38 jaar, en dit is mijn eigen kleine hoekje op het internet waar ik schrijf over mijn mentale gezondheid. De goede, de slechte en lelijke kanten in een niet-chronologisch verhaal, want dat is wie ik ben! Ik hou er niet van om mij mentale problemen op te sommen, omdat het dan voelt alsof ik een label op mezelf plak en dat het alles is wat ik ben, wat ver van de waarheid is.

Ik heb een eed aan mezelf afgelegd, “wat er ook gebeurd, ik laat nooit mij mentale problemen tussen mij en mij droombaan komen!” Mijn droom was voor lange tijd om een professionele game ontwikkelaar te worden. Na jaren van fouten maken en hard werk, heb ik uiteindelijk deze droom kunnen verwezenlijken en ben zelfs verder gekomen dan ik zelf had kunnen bedenken. Ik heb van mijn hobby mijn beroep gemaakt. Ik werk nu als Lead Level Designer in de video game industrie. Het is een uitdagende, leuke maar vooral een baan met voldoening. Ik vind het helemaal geweldig om andere mensen te leiden, te inspireren en mij kennis te delen. Daarbij onderdeel zijn van een team en samen een stukje entertainment maken, waar andere mensen plezier aan beleven en misschien even hun eigen problemen vergeten. Dat zijn min of meer de redenen waarom ik elke ochtend weer uit bed kom, zelfs op de dagen als ik mij leeg en verslagen voel.

Het doel voor mijn blog is niet alleen om mij ervaringen te delen voor mezelf en mij beter te voelen, te leren om mijzelf te accepteren en om van mezelf te houden. Maar ook om te helpen door het taboe rond psychische gezondheid heen te breken. Wanneer je naar de tandarts moet vind je het niet erg om er over te praten toch? Maar naar therapie gaan is een heel ander verhaal en voor veel mensen een brug te ver. Wat nog erger is dat veel mensen niet naar therapie gaan door het taboe, ik was er één van. Na meer dan 20 jaar heb ik uiteindelijk besloten in 2017 om hulp te zoeken.

Ik ben tijdens mijn kinderjaren ongeveer 9 jaar lang gepest en het heeft mij veranderd in een ander persoon. Ik draag vaak een masker, een onzichtbaar masker. Onder het masker zit de “echte ik” verborgen. Je kunt niet aan mij zien dat ik met een sociale angststoornis, depressie, vaak zelfmoordgedachten en PTSS rondloop. Het is niet iets constant en dat maakt het heel moeilijk om ermee om te gaan. Ik zit niet de hele dag thuis met zelfmedelijden. Ik heb niks met zelfmedelijden het helpt mij niet om mij beter te voelen, toch weet ik als geen ander hoe moeilijk het is om niet daar in vast te raken. Ik ben mij daar 100% bewust van en vecht er elke dag tegen.

Ik was altijd al een vechter en voor lange tijd dacht ik dat ik al mijn mentale problemen zelf kon oplossen. Inmiddels weet ik dat ik dat niet kan, en ja ik had eerder hulp moeten zoeken, veel eerder! Maar het is wat het is, ik moet er nu mee leren omgaan. Mij psycholoog noemde het “achterstallig onderhoud” haha. Ik neem geen medicijnen, niet omdat ik er tegen ben. Ik weet dat het veel mensen helpt maar persoonlijk voelt het niet als de oplossing voor mijn problemen. Ik heb voor een meer alternatieve behandeling gekozen, genaamd EFT (Emotional Freedom Techniques) Ik gebruik het dagelijks en het is echt een geweldige techniek die je zelf kan doen. Ik raad alleen wel aan als je ermee begint om rustig te beginnen en voor meer gevoelige zaken een professionele EFT-behandelaar te contacten.

Ik hoop dat ik je geïnspireerd heb om mijn blog te gaan lezen en mij te volgen.

Je kan mij vinden op Twitter | Instagram and Facebook

Foto: Gabriel Barbosa Fronza